Jak prawidłowo wykonać ocieplenie poddasza? Praktyczny przewodnik krok po kroku

Jednym z najważniejszych aspektów izolacji poddasza jest wybór odpowiedniego materiału. Ciepło z budynku ucieka najszybciej przez dach, dlatego właściwie dobrany materiał izolacyjny może znacząco obniżyć rachunki za ogrzewanie. Wełna mineralna szklana jest szczególnie polecana do tego celu. Jest lekka, sprężysta i łatwa w obróbce, co pozwala na dokładne dopasowanie do przestrzeni pomiędzy krokwiami.

Wełna mineralna charakteryzuje się bardzo dobrymi właściwościami izolacyjnymi i akustycznymi oraz jest niepalna, co zwiększa bezpieczeństwo pożarowe całej przegrody. Jej niski współczynnik przewodzenia ciepła (lambda) sprawia, że materiał ten ogranicza straty ciepła zimą i powoduje wolniejsze nagrzewanie się wnętrza latem.

– Niski współczynnik przewodzenia ciepła (lambda) wełny mineralnej sprawia, że materiał ten znacząco ogranicza straty ciepła zimą i powoduje wolniejsze nagrzewanie się wnętrza latem. Dzięki temu budynki izolowane materiałami o niskiej lambdzie są bardziej energooszczędne, a to przekłada się na niższe rachunki za ogrzewanie oraz ma korzystny wpływ na środowisko – wyjaśnia Marlena Madej, ekspert ISOVER.

Materiał o dobrych parametrach izolacyjnych, czyli lambdzie o niskiej wartości, sprawia, że można zastosować jego cieńszą warstwę, niż używając materiału o gorszym współczynniku przewodzenia ciepła.

– Warto przy tym podkreślić, że im niższa lambda użytej wełny, tym wyższa jej izolacyjność termiczna. Jak pokazują analizy marki ISOVER, zastosowanie materiału o lambdzie 0,030 W/mK sprawia, że opór cieplny przegrody rośnie o 10% w porównaniu do materiału o λ = 0,033 W/mK i aż o 30% względem izolacji o λ = 0,039 W/mK! Wyższa efektywność izolacji to też sposób na zmniejszenie jej grubości i uzyskanie dodatkowej przestrzeni na poddaszu. Z analiz przeprowadzonych przez ISOVER wynika bowiem, że w porównaniu do materiału o współczynniku przewodzenia ciepła λ = 0,033 (W/mK) zastosowanie materiału izolacyjnego, którego lambda wynosi 0,030 (W/mK) umożliwia zmniejszenie grubości warstwy izolacji o 8,3%, a w porównaniu do materiału o współczynniku przewodzenia ciepła λ = 0,039 (W/mK) aż o 18,5% – podkreśla Marlena Madej.

Wybór odpowiedniego materiału to tylko połowa sukcesu. Równie ważny jest prawidłowy montaż izolacji. Błędy wykonawcze mogą prowadzić do powstawania mostków termicznych i zawilgoceń, co znacząco obniża efektywność całej inwestycji. Obecnie ważną zasadą jest to, że stosuje się dwie warstwy wełny – jedna jest układana między krokwiami, druga – pod nimi.

• Prace montażowe należy rozpocząć od zmierzenia rozstawu krokwi i dostosowania do niego wymiarów wełny.

• Ponieważ drugą warstwę wełny montujemy pod krokwiami między pierwszą warstwą wełny a płytą gipsowo-kartonową, konieczny jest montaż stelaża. Kolejny etap prac obejmuje przymocowanie wieszaków dystansowych do których domontowujemy profile typu C umożliwiające zamocowanie paroizolacji i przykręcenie płyt gipsowo-kartonowych.

• Następnie ostrożnie rozwijamy matę, delikatnie nią wstrząsamy i docinamy wełnę w poprzek o ok. 1 cm szerzej niż zmierzony rozstaw krokwi.

• Kolejny etap to montaż pierwszej warstwy izolacji. Wełnę układamy równomiernie i mocujemy ją pomiędzy krokwiami na tzw. „lekki wcisk”. Pamiętajmy przy tym o szczelnym zaizolowaniu każdej przestrzeni, w tym murłaty i niepozostawianiu pustych przestrzeni pomiędzy montowanymi fragmentami wełny.

• Kolejny etap prac to montaż drugiej warstwy izolacji, którą układamy prostopadle do pierwszej warstwy. W tym przypadku także docinamy wełnę na wymiar rozstawu profili z niewielkim naddatkiem, a następnie mocujemy pomiędzy profilami zwracając uwagę na szczelność połączeń pomiędzy fragmentami wełny oraz zachowując odpowiednie nacięcia na wieszaki. Każda szczelina między fragmentami izolacji to potencjalne miejsce utraty ciepła, dlatego tak istotna jest staranność montażu.

Ostatnim, ale równie istotnym etapem ocieplania poddasza jest wykonanie paroizolacji. Jej zadaniem jest regulacja przepływu wilgoci z i do wnętrza budynku, a także ochrona konstrukcji dachu oraz ocieplenia przed niekorzystnym działaniem wody. Najlepiej, aby zastosowana folia paroizolacyjna wyróżniała się zmiennym oporem dyfuzyjnym.

– Efektywność folii paroizolacyjnej określa zmienny współczynnik Sd, czyli zmienny opór dyfuzyjny. Jego wartość, wyrażana w metrach, pokazuje (na przykładzie równoważonej dyfuzyjnie warstwy powietrza), w jakim stopniu materiał blokuje przenikanie pary wodnej. Przykładowo – Sd 20 m oznacza, że materiał stanowi barierę dla pary wodnej porównywalną do warstwy powietrza o grubości 20 m. Im wyższy opór dyfuzyjny, tym trudniej parze wodnej przedostać się na drugą stronę folii – wyjaśnia Marlena Madej, ekspert marki ISOVER.

Dla skuteczności wykonanej paroizolacji niezwykle istotne jest prawidłowe zamontowanie folii. Produkty wyposażone w specjalne rzepy ułatwiają regulację i wielokrotny montaż i demontaż folii. Szczelność połączeń jest kluczowa dla osiągnięcia odpowiedniej efektywności całego systemu. Zaleca się łączenie krawędzi folii z zakładem wynoszącym minimum 10 cm.

Izolacja poddasza to inwestycja, która przynosi wymierne korzyści w postaci niższych rachunków za ogrzewanie i poprawy komfortu termicznego. Wybór odpowiednich materiałów oraz prawidłowe wykonanie izolacji są kluczowe dla osiągnięcia oczekiwanych rezultatów. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych rozwiązań, takich jak wełna mineralna szklana i folia paroizolacyjna o zmiennym oporze dyfuzyjnym, możemy cieszyć się energooszczędnym i zdrowym domem przez wiele lat.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź RegioDom codziennie. Obserwuj RegioDom.pl!