Powojniki wielkokwiatowe
Powojniki czyli klematisy wielkokwiatowe to prawdziwa arystokracja wśród pnączy. Mają rzeczywiście okazałe kwiaty (ich wielkość zależy od odmiany) w przeróżnych kolorach, często o cieniowanych lub paskowanych płatkach. Wybór odmian powojników wielkokwiatowych jest olbrzymi, a poza wyglądem różni te także termin kwitnienia.
Powojniki wielkokwiatowe, choć wyjątkowo piękne, są też wyjątkowo kapryśne. Muszą mieć żyzną ziemią, odpowiednio nawożoną i wilgotną. Nie znoszą przesuszenia, przemoczenia, ani przegrzewania korzeni. Niektóre odmiany znoszą pełne słońce, inne wolą lekki cień. Zimą mogą przemarzać. Niektóre odmiany można uprawiać na balkonach i tarasach (w dużych pojemnikach).
Róże pnące
Pnące róże to jedne z najbardziej klasycznych roślin ogrodowych. Pięknie wyglądają wijące się po pergolach, czy na kratach przy ścianach domów lub altan. Trzeba jednak wiedzieć, że róże pnące nie mają wąsów czepnych i ich pędy trzeba do podpór podwiązywać (faktycznie wcale nie są pnączami, tylko odmianami o długich pędach).
Róże pnące mają sporo odmian o różnej sile wzrostu, a także zróżnicowanej wielkości i kolorystyce kwiatów. Niektóre powtarzają kwitnienie, inne – nie.
Róże pnące potrzebują słonecznego stanowiska, żyznej i lekko wilgotnej ziemi. Mniej intensywnie rosnące odmiany można uprawiać w donicach (na zimę zabezpieczonych przed mrozem).
Uwaga: nie mylmy róż pnących z piennymi – te ostatnie to rośliny szczepione na pniu.
Wisteria (glicynia)
Wisteria, zwana też glicynią, to jedno z najpiękniejszych kwitnących pnączy. Ze względu na osiągane rozmiary nadaje się tylko do uprawy w ogrodzie, choć jest możliwe prowadzenie jej jako bonsai (to dla bardziej wytrawnych ogrodników).
Wisteria rośnie intensywnie i szybko może okryć np. ścianę domu. Na przełomie maja i czerwca jej pędy pokrywają się kwiatami, które mogą kojarzyć się z kiściami winogron. Najczęściej są w odcieniach fioletu lub różu.
Wisterie lubią słońce, trzeba też zadbać o ich podlewanie. Wymagają bardzo solidnych podpór. Trzeba też pamiętać o regularnym przycinaniu (robi się to tuż po przekwitnięciu) – inaczej będzie słabo kwitła i nie zapanujemy nad jej rozrostem.
