Z danych dowiadujemy się, że oprócz Pałacu Kultury i Nauki oraz gierkówki, w spadku po poprzednim ustroju otrzymaliśmy ogromny zasób mieszkaniowy. I to właśnie on po dziś dzień stanowi większość w strukturze polskich domów i mieszkań.
Wiek domów i mieszkań Polaków
Jedną z kluczowych informacji gromadzonych podczas zeszłorocznego Narodowego Spisu Powszechnego był wiek naszych domów i mieszkań. Dzięki tej żmudnej i pracochłonnej operacji otrzymaliśmy wiarygodne dane, które trudno podważyć stosując mniej zaawansowane metody badawcze.
Cały krajowy zasób mieszkaniowy podzielony został na trzy kategorie obejmujące budynki wybudowane:
- przed wojną,
- w okresie 1945–1989,
- po utworzeniu III RP.
Z zestawienia wynika, że zarówno w całym kraju jak i niemal we wszystkich województwach budynki datowane na okres między 1945 a 1989 r. stanowią zdecydowanie dominującą kategorię. Jeśli chodzi o całą Polskę, jest to 56% zasobu. Interesujące, że mimo dynamicznego rozwoju budownictwa mieszkaniowego po 1989 r. najnowszy zasób jest wciąż mniejszy od tego, który powstał jeszcze przez II wojną światową.
Struktura wiekowa zasobu mieszkalnego stanowi dobrą lekcję XIX i XX-wiecznej historii naszego kraju. Województwa ściany zachodniej (dolnośląskie, lubuskie, zachodniopomorskie) charakteryzuje wysoki udział zabudowy przedwojennej. Przed I wojną światową województwa te należały do obszaru zaboru niemieckiego dzięki czemu budowano tam solidnie i dlatego wiele z przedwojennych budynków stoi do dziś.
Z kolei na ścianie wschodniej widoczne było wyraźne niedoinwestowanie. Budowano tanio i nietrwale i dopiero po 1945 r. intensywniej zaspokajano potrzeby mieszkaniowe miejscowej ludności. W konsekwencji województwa podkarpackie, lubelskie czy świętokrzyskie cechuje obecnie bardzo wysoki udział zabudowy z okresu PRL.
Struktura wiekowa polskiego zasobu rynku mieszkaniowego
_ _Zobacz również: Czy monitoring we wspólnocie mieszkaniowej narusza prywatność
