Jak się wydaje, najlepiej radzimy sobie z opakowaniami szklanymi, które segregować najłatwiej. Co prawda nadal są tacy, którzy uważają, że szklany słoik np. z zawartością starych ogórków to nadal tylko szkło, albo tacy którzy wrzucają do opakowań na szkło słoiki z metalowymi nakrętkami, ale sytuacja nie wygląda tragicznie. Znacznie gorzej radzimy sobie z segregacją papieru, metalu i plastiku. Do pojemników na te surowce wrzucane są mokre kartony, pojemniki z jogurtem i wiele innych rzeczy, które nie tylko nie powinny się tam znaleźć, ale przez swoją obecność uniemożliwiają odzyskanie pozostałych surowców. Najgorzej jednak wygląda segregacja bioodpadów (określanych też niekiedy jako odpady zielone). Samo nazewnictwo wprowadza segregujących w błąd, a różne rozwiązania przyjęte w gminach powodują jeszcze większy chaos.
Pojemniki na bioodpady
Na to pytanie niektórzy mieszkańcy odpowiedzi nie znają. Tymczasem do pojemników na bioodpady, występujących zawsze w kolorze brązowym mogą trafić: przeterminowana żywność, skorupki jaj, fusy po kawie i herbacie (razem z filtrem jeśli jest papierowy), odpady po owocach i warzywach (np. obierki, pozostałości po ugotowanych zupach), a także łupiny po orzechach i resztki produktów mlecznych (choć niektóre gminy apelują do mieszkańców, by takich odpadów jak tłuszcz i nabiał tam nie umieszczali). To także do tych pojemników należy wrzucać stary chleb, zwiędłe kwiaty cięte i niepotrzebne doniczkowe (rzecz jasna bez doniczek i korytek) oraz skoszoną trawę, przycięte gałęzie, chwasty czy zgrabione liście (tych odpadów, nawet na własnych działkach spalać już nie można).
Dowiedz się: Jak zrobić kompost i przyspieszyć kompostowanie bioodpadów
Tymczasem w brązowych kontenerach na bioodpady lądują również zwierzęce odchody i zawartości kuwet, piasek, zepsute mięso i kości, padlina, stare zupy, zepsuta żywność, drewniane odpady, a nawet ziemia z doniczek. Niektórzy wyrzucają do nich również popiół z domowych palenisk.
Brązowe pojemniki do bioodpadów występują najczęściej w dwóch typach. Jeden, zapatrzony w podwójne dno, miejsce na ściekanie wody i system wentylacji, który powoduje, że odpady wolniej się psują i po prostu mniej śmierdzą. W niektórych miastach i gminach do pojemników tych wrzucać można jedynie odpady zielone – liście, skoszoną trawę i drobno pocięte gałęzie. Reszta powinna zostać wyrzucona do kontenerów na odpady zmieszane.
Na czym polega problem z segregowaniem bioodpadów?
Problem z segregowaniem bioodpadów wynika po części z braku świadomości ekologicznej i wiedzy, że to się po prostu opłaca. Jeśli bioodpady są dobrze posegregowane, trafiają do kompostowni, gdzie są szczepione bakteriami, które mają wspomóc ich rozkład. Przy tej okazji tworzy się metan, który jest dobrym źródłem energii. Jej część trafia do sieci energetycznych, a część wykorzystywana jest na samo działanie biokompostowni. Z masy, która pozostanie, produkuje się nawóz, który znajduje zastosowanie w rolnictwie. Takie działanie wszystkim się opłaca.
Niestety, ciągle część mieszkańców unika segregowania odpadów. Niektórzy boją się, w związku z procesem rozkładu, będzie w domu śmierdzieć. W gminach, gdzie organizowana jest zbiórka bioodpadów trzeba mieć – także w domach wielorodzinnych – dodatkowy pojemnik. To wydatek i konieczność wygospodarowania miejsca na kolejny kosz na śmieci. Zbierać bioodpadów nie trzeba tam, gdzie zgłosi się posiadanie własnego kompostownika, także na terenach ogrodów działkowych.
Prawdopodobnie coraz więcej samorządów, które obecnie zbierają tylko zielone odpady w postaci traw i gałęzi decydować się będzie na wprowadzanie jeszcze bardziej selektywnej zbiórki bioodpadów. Ma to związek z wymaganiami unijnymi, które zakładają, że do 2020 roku z całkowitego strumienia odpadów komunalnych aż 50 procent musi być posegregowane i skierowane do ponownego wykorzystania. Jak się szacuje, odpady kuchenne i pochodzące z terenów zielonych stanowią ponad 30 procent odpadów komunalnych.
Warto przeczytać: Gdzie wyrzucać odpady po remoncie mieszkania lub domu
